Οι «στυλοβάτες» της εγκατάστασης
Διαβάστηκε από 3300 αναγνώστες -
Οι βάσεις στήριξης παίζουν το δικό τους σημαντικό ρόλο σε κάθε εγκατάσταση καθώς υποστηρίζουν
τα φωτοβολταϊκά πλαίσια σε όλων των ειδών τις καιρικές συνθήκες.
Στην περίπτωση των κινούμενων βάσεων (Trackers), η παρουσία τους είναι ακόμη πιο σημαντική, αφού η χρήση τους σχετίζεται άμεσα με τη μεγιστοποίηση της απόδοσης μας.Συνεχίζοντας την προσπάθεια ενημέρωσης των αναγνωστών, στις σελίδες που ακολουθούν θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε όλα όσα αφορούν στις βάσεις στήριξης των φωτοβολταϊκών (σταθερές και μη), ενώ έχουμε συμπεριλάβει και αναλυτικούς πίνακες με τα τεχνικά χαρακτηριστικά των προϊόντων που μπορείτε να βρείτε στην αγορά. Οι βάσεις στήριξης χρησιμοποιούνται για τη στερέωση των φωτοβολταϊκών πλαισίων σε οποιαδήποτε τύπο εγκατάστασης (στέγη, ταράτσα, φωτοβολταϊκό πάρκο κτλ.) και είναι ιδιαίτερα σημαντικές, καθώς αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο της σωστής συγκράτησης των πλαισίων σε βάθος 25ετίας (δηλαδή εν μέρει είναι υπεύθυνα για την αδιάλειπτη απόδοση της επένδυσής μας).
Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τους
Οι σταθερές βάσεις στήριξης των φωτοβολταϊκών πλαισίων (πάνελ) κατασκευάζονται από αλουμίνιο, από γαλβανισμένο χάλυβα ή από συνδυασμό των παραπάνω υλικών. Οι περισσότερες εταιρείες που ασχολούνται με το συγκεκριμένο τομέα ακολουθούν συγκεκριμένα πρότυπα κατασκευής, καθώς τα προϊόντα θα πρέπει να πληρούν κριτήρια που σχετίζονται με την αντοχή τους στις καιρικές συνθήκες. Για παράδειγμα, σε ένα νησί των Κυκλάδων όπου επικρατούν κατά βάση ισχυροί άνεμοι σε όλη τη διάρκεια του έτους, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή, ώστε η βάση να μπορεί να αντεπεξέρχεται στις συγκεκριμένες συνθήκες. Αντίστοιχα, σε περιοχές όπου έχουμε συχνές και πυκνές χιονοπτώσεις, οι βάσεις θα πρέπει να αντέχουν σε μεγάλο βάρος. Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι, στην περίπτωση φ/β εγκαταστάσεων σε κτίρια (οικιακά και μη), υπάρχει ειδική μέριμνα ώστε η τοποθέτηση των βάσεων να μην επηρεάζει αρνητικά τη στατικότητα και τη θερμομόνωση της κατασκευής.
Εγγυήσεις
Όπως συμβαίνει με όλα τα τμήματα της φωτοβολταϊκής εγκατάστασης, έτσι και για τις βάσεις στήριξης δίνονται οι απαραίτητες εγγυήσεις καλής λειτουργίας. Το διάστημα που δίνεται εξαρτάται από τον κατασκευαστή που έχετε επιλέξει και μπορεί να φτάσει έως και 25 έτη. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι, αν παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα που επηρεάζει αρνητικά την απόδοση της εγκατάστασης, τότε η εταιρεία προχωρά σε άμεση αντικατάσταση.
Οι κατηγορίες των βάσεων
Οι βάσεις στήριξης των φωτοβολταϊκών πλαισίων χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, τις σταθερές και τις κινούμενες (Trackers).
1) Σταθερές βάσεις
Όπως είναι φυσικό, οι σταθερές βάσεις τοποθετούνται με συγκεκριμένη κλίση και προσανατολισμό, κάτι το οποίο προκύπτει μετά από αναλυτική μελέτη της εταιρείας που αναλαμβάνει την εγκατάσταση (εξαρτάται από τον προσανατολισμό της κατοικίας ή τη θέση του αγροτεμαχίου αν πρόκειται για πάρκο, την περιοχή, το είδος της στέγης κτλ.). Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες σταθερές βάσεις που μας επιτρέπουν να αλλάζουμε την κλίση τους, ανάλογα με την εποχή (χειροκίνητα). Σε γενικές γραμμές, οι σταθερές βάσεις αποτελούν τον απλούστερο και οικονομικότερο τρόπο έδρασης φ/β πάνελ. Επειδή οι ακτίνες του ηλίου θα πρέπει να προσπίπτουν κάθετα στην επιφάνεια των πάνελ κατά το μεσημέρι, οι βάσεις κατασκευάζονται, έτσι ώστε να επιτρέπουν την τοποθέτηση των πάνελ σε σταθερή κλίση (στις 30 μοίρες περίπου). Η κλίση αυτή θεωρείται ως μία ικανοποιητική μέση τιμή για τα ελληνικά δεδομένα (η ιδανική κλίση είναι αρκετά μικρότερη κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και αρκετά μεγαλύτερη κατά τους χειμερινούς μήνες). Οι σταθερές βάσεις κατασκευάζονται συνήθως από αλουμίνιο ή χάλυβα γαλβανισμένο εν θερμώ, και μετά από τεχνική μελέτη, ώστε να διαπιστωθεί η στατική τους επάρκεια και η αντοχή τους σε ανεμοπιέσεις ή φορτία χιονιού.
2) Κινούμενες βάσεις (Trackers)
Οι Τrackers είναι περιστρεφόμενες βάσεις πάνω στις οποίες τοποθετούνται τα panels, οι οποίες παρακολουθούν την πορεία του ηλίου, φροντίζοντας να έχουν πάντα τέτοια κλίση και προσανατολισμό, ώστε οι ακτίνες του ηλίου να προσπίπτουν κάθετα πάνω στην επιφάνεια των φ/β πλαισίων και ως εκ τούτου, να επιτυγχάνεται η μέγιστη απόδοσή τους. Όσον αφορά στην κατηγοριοποίηση τους, συναντούμε δύο είδη, τους μονοαξονικούς και τους διαξονικούς:
• Μονοαξονικοί trackers είναι αυτοί που περιστρέφονται γύρω από τον κάθετο άξονα, κρατώντας σταθερή κλίση ως προς το οριζόντιο επίπεδο, παρακολουθώντας την πορεία του ηλίου από την ανατολή μέχρι και την δύση του.
• Διαξονικοί trackers είναι αυτοί που περιστρέφονται γύρω και από τους δύο άξονες (κάθετο και οριζόντιο). Καθημερινά και κατά τη διάρκεια της ημέρας μεταβάλλεται η κλίση τους ως προς τον οριζόντιο επίπεδο και ταυτόχρονα παρακολουθούν την πορεία του ηλίου από την ανατολή μέχρι και τη δύση του.
Τα οφέλη ανάλογα με την κατηγορία
• Η χρήση των Μονοαξονικών trackers επιτυγχάνει αύξηση στην απόδοση του φωτοβολταϊκού συστήματος κατά 10%-20%, σε σχέση με την απόδοση των σταθερών βάσεων, επειδή το σύστημα στρέφει συνεχώς τα πάνελ προς την κατεύθυνση που βρίσκεται ο ήλιος.
• Η χρήση των Διαξονικών trackers, επιτυγχάνει αύξηση στην απόδοση του φωτοβολταϊκού συστήματος κατά 25%-40% σε σχέση με την απόδοση των σταθερών βάσεων, επειδή το σύστημα όχι μόνο στρέφει συνεχώς τα πάνελ προς την κατεύθυνση που βρίσκεται ο ήλιος, αλλά και τα τοποθετεί κάθετα προς τις ακτίνες του.
info
Η κίνηση των trackers επιτυγχάνεται συνήθως µε ηλεκτρομηχανικά ή ηλεκτροϋδραυλικά µέσα. Κατά συνέπεια, όλα τα συστήματα ιχνηλάτησης χαρακτηρίζονται από ιδιοκαταναλώσεις, οι οποίες είναι µικρές καθώς η κίνηση δεν είναι συνεχής αλλά περιοδική. Η ανίχνευση της πορείας του ηλίου μπορεί να γίνει µε ηλιακούς αισθητήρες, οι οποίοι αντιλαμβάνονται τη θέση του ηλίου ή µέσω λογισμικού βάσει του οποίου υπολογίζεται η θέση και πορεία του ηλίου για κάθε µέρα του έτους, ανάλογα µε τις γεωγραφικές συντεταγμένες της περιοχής.
Πώς γίνεται η τοποθέτηση των βάσεων
Α) Σε στέγη
Αφαιρούνται ορισμένα κεραμίδια ώστε να καταστούν ορατές οι θέσεις των δοκαριών. Στη συνέχεια, τοποθετούνται τα ειδικά ανοξείδωτα αγκύρια και επανατοποθετούνται τα κεραμίδια χωρίς να μεταβληθεί καθόλου η στεγανότητα της σκεπής (δεν γίνονται τρύπες πάνω στα κεραμίδια). Μετέπειτα, πάνω στα αγκύρια συνδέονται προφίλ αλουμινίου, πάνω στα οποία θα τοποθετηθούν τα φωτοβολταϊκά πλαίσια. Επίσης, υπάρχει η δυνατότητα στερέωσης με βιδοστρίφωνα, όπου τοποθετούνται ειδικά τεμάχια (προφίλ αλουμινίου ή ανοξείδωτα τμήματα) που στερεώνονται στην πλάκα ή τα δοκάρια στήριξης τρυπώντας τα κεραμίδια. Πάνω σε αυτά τα ειδικά τεμάχια, τοποθετούνται οι βάσεις στήριξης όπου στερεώνονται τα πάνελ.
*Όσον αφορά στις βιομηχανικές στέγες, οι βάσεις στήριξης μπορούν να δεθούν στο πάνελ οροφής με αυτοδιάτρητες βίδες ή στερεώνονται πάνω στις δοκούς της οροφής.
Β) Σε ταράτσα
Αρχικά, γίνεται η χάραξη των σημείων που θα τοποθετηθούν οι βάσεις των φωτοβολταϊκών. Μετέπειτα ανοίγονται οι ανάλογες οπές στα σημεία που επιλέχθηκαν. Ακολουθεί ο καθαρισμός των οπών και έγχυση υλικού στερέωσης με μονωτικές ιδιότητες (συνήθως ρητίνη) και τοποθετούνται ανοξείδωτες ντίζες με συγκεκριμένο τρόπο (βιδωτά), ώστε να μη δημιουργηθούν κενά ανάμεσα στο σπείρωμα της ντίζας και τη ρητίνη (όλο το μείγμα θα πρέπει να στεγνώσει πλήρως). Επίσης, υπάρχει και η δυνατότητα συγκράτησης με αντίβαρα χωρίς διάτρηση της πλάκας, κάτι που απαιτεί ειδική στατική μελέτη για το επιπλέον βάρος.
Γ) Στην περίπτωση φ/β πάρκων
Οι βάσεις τοποθετούνται επί του εδάφους είτε με σκυροδέτηση είτε απευθείας με εδαφόμπηξη. Η σκυροδέτηση των βάσεων γίνεται συνήθως σε δοκάρι (κάτι σαν δοκός από μπετόν σε όλη τη σειρά των βάσεων) από οπλισμένο σκυρόδεμα, είτε σε πέλματα από σκυρόδεμα τοποθετημένα κατάλληλα, ώστε να επιτρέπουν το βίδωμα των υποδοχών των βάσεων. Συνήθως, η εδαφόμπηξη γίνεται σε βάθος από 0,5 έως 1,5 μέτρα, όπου τοποθετούνται πάσσαλοι, πάνω στους οποίους εδράζεται η βάση. Όπως είναι φυσικό, η σκυροδέτηση των βάσεων αυξάνει το κόστος εγκατάστασης σε σχέση με την απλή εδαφόμπηξη και σε κάθε περίπτωση, προτείνεται να διενεργείται γεωτεχνική μελέτη για να διαπιστωθεί κατά πόσο ο τύπος του εδάφους επιτρέπει την εδαφόμπηξη χωρίς να τίθενται θέματα αξιοπιστίας των βάσεων.
info
Οι Trackers, λόγω της πολυπλοκότητάς τους, εδράζονται συνήθως σε οπλισμένο σκυρόδεμα μεγάλου όγκου, ώστε να εξασφαλίζεται η στατική επάρκεια, αυξάνοντας το κόστος εγκατάστασης. Επιπλέον, το µέγεθος των Trackers τους καθιστά πιο «ευαίσθητους» στους ισχυρούς ανέμους, γιΆ αυτό και όταν η ταχύτητα του ανέμου ξεπεράσει ένα όριο, τότε η επιφάνεια των πάνελς παίρνει οριζόντια θέση ασφαλείας.