Η κυριότερη πληροφορία που δίνει η συγκεκριμένη ετικέτα στον καταναλωτή είναι η κατηγορία ενεργειακής απόδοσης του προϊόντος από Α+++ έως G.

Οι λέβητες συμπύκνωσης αξιοποιούν την ενέργεια που βρίσκεται αποθηκευμένη στους υδρατμούς των καυσαερίων, η οποία σε έναν κοινό λέβητα, θα αποβάλλονταν στον περιβάλλον.

Ο βαθμός απόδοσης των αντλιών θερμότητας, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, από το οποίο αντλούν θερμότητα.

Με τη χρήση ηλιοθερμικών συστημάτων, μειώνεται σε σημαντικό βαθμό ο αριθμός εκκινήσεων της κύριας πηγής ενέργειας, επιτυγχάνοντας πολύ υψηλά επίπεδα εξοικονόμησης καυσίμου.

Τακτικός έλεγχος και συντήρηση: Η συστηματική παρακολούθηση της λειτουργίας μιας εγκατάστασης με σκοπό την διασφάλιση της ορθολογικής χρήσης της και την έγκαιρη πρόληψη πιθανών προβλημάτων συντελεί στην αποφυγή υπερκατανάλωσης καυσίμου.

Τα σύγχρονα συστήματα ανάκτησης αερισμού επιτυγχάνουν βαθμούς απόδοσης που φτάνουν ακόμη και το 90%.

Οι αυτοματισμοί είναι ο μοναδικός τρόπος να αναβαθμίσει την ενεργειακή του ταυτότητα, το συνολικό σύστημα της θέρμανσης.

Η επόμενη ημέρα της θέρμανσης είναι… πράσινη!

Διαβάστηκε από 16205 αναγνώστες -

Η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας στον κτιριακό τομέα «περνάει» μέσα και από τον τομέα της θέρμανσης, ο οποίος έχει ήδη αρχίσει να κινείται προς πιο αποδοτικές «πράσινες» τεχνολογίες.

 
Oι σύγχρονες κοινωνίες και οικονομίες εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την υπερκατανάλωση των φυσικών πόρων του πλανήτη, επιδιώκοντας τη συνέχιση της ευημερίας των πολιτών τους. Από την άλλη πλευρά, οι όροι «πράσινη» και «βιώσιμη» ανάπτυξη υιοθετούνται όλο και πιο συχνά στο λεξιλόγιο όλων των παραγόντων, κυβερνητικών και μη. Αποδεικνύεται όμως με τις ενέργειές μας ότι λειτουργούμε μέσα στα πλαίσια της «πράσινης» και «βιώσιμης» ανάπτυξης; Έχουμε συνειδητοποιήσει τι πραγματικά σημαίνουν αυτοί οι όροι;
Είναι σίγουρο ότι «βιώσιμη» ανάπτυξη δεν σημαίνει την οικονομική και ενεργειακή ανέχεια στην οποία έχουν περιέλθει εκατοντάδες οικογένειες τα τελευταία χρόνια στην ελληνική επικράτεια. Όπως επίσης, η «πράσινη» ανάπτυξη δεν συνάδει με την όλο και αυξανόμενη σπάταλη στην κατανάλωση ενέργειας στον κτιριακό τομέα, για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών. Ως βιώσιμη ανάπτυξη χαρακτηρίζονται όλες εκείνες οι δράσεις και πολιτικές που ακολουθούνται στα πλαίσια την οικονομικής ανάπτυξης, αξιοποιώντας του φυσικούς πόρους με ρυθμό μικρότερο από αυτόν, με τον οποίο ανανεώνονται, έχοντας πάντα ως κύριο γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος, τη μείωση εκπομπών διαφόρων ρύπων, την ευημερία των πολιτών, την ανάπτυξη νέων πράσινων τεχνολογιών και την διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία μελετών, ο κτιριακός τομέας (κάθε τύπου), ευθύνεται για πάνω από το 41% της συνολικής ετήσιας καταναλισκόμενης ενέργειας και για το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρώπη.
Για την Ελλάδα τα ποσοστά, αναλογικά, είναι ακόμη υψηλότερα! Από το ποσοστό του 41% σχεδόν το 85% αφορά στην κατανάλωση ενέργειας που απαιτείται για την κάλυψη των θερμικών αναγκών των κτιρίων και την παραγωγή Ζεστού Νερού Χρήσης (ΖΝΧ). Υπό αυτό το πρίσμα γίνεται άμεσα αντιληπτό ότι η ενεργειακή αναβάθμιση των συστημάτων θέρμανσης και παραγωγής ΖΝΧ, στα πλαίσια της ευρύτερης προσπάθειας για αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας των κτιρίων και μείωσης των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, μπορεί να επιφέρει σημαντικά ποσοστά εξοικονόμησης ενέργειας. Λαμβάνοντας δε υπόψη τη συνεχή αύξηση του κόστους ενέργειας, η ανάγκη για ενεργειακή αναβάθμιση γίνεται ακόμη πιο επιτακτική.

Στην «πρώτη γραμμή» ενεργειακή απόδοση και κατανάλωση

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιλαμβανόμενη ότι τα περιθώρια εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια είναι τεράστια και γνωρίζοντας ότι αυτό θα επιτευχθεί κυρίως μέσα από την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης, θέσπισε μια σειρά από οδηγίες, όπου η μείωση κατανάλωσης ενέργειας και η χρήση ανανεώσιμων πηγών (ΑΠΕ) θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της πολιτικής της. Έτσι οι στόχοι που έχει καθορίσει από το 2012 για αύξηση της ενεργειακής απόδοσης κατά 20%, χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε ποσοστό 20%, και μείωση των εκπομπών CO2 κατά 20% μέχρι το 2020 (γνωστό και ως στόχος 20-20-20) προσβλέπουν στην προσπάθεια για μείωση της καταναλισκόμενης ενέργειας με απώτερο σκοπό τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής, της περιβαλλοντικής μόλυνσης και τη μείωση της εξάρτησης από ορυκτά καύσιμα.

Έτσι από 26 Σεπτεμβρίου 2015 όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας, είναι υποχρεωμένα να εφαρμόσουν την νέα κοινοτική Οδηγία Οικολογικού Σχεδιασμού 2009/125 /EK (Οδηγία Ecodesign), Ενεργειακής Σήμανσης 2010/30/EE (Ενεργειακή Σήμανση) και τους κανονισμούς ΕΕ 811, 812, 813, 814/2013 για όλα τα προϊόντα που χρησιμοποιούν ή σχετίζονται με την ενέργεια (Energy Related Products – ErP). Πρακτικά η οδηγία αφορά σε όλα τα προϊόντα θέρμανσης και παραγωγής ΖΝΧ και πιο συγκεκριμένα τους λέβητες και τις αντλίες θερμότητας ισχύος έως 400kW, τις μονάδες συμπαραγωγής έως 400kW παραγωγής θερμότητας και 50kW ηλεκτρικής ισχύος, τα δοχεία αδρανείας και τους θερμαντήρες παραγωγής ΖΝΧ (μπόιλερ) χωρητικότητας έως 2.000 lt, καθώς επίσης και εξαρτήματα εγκατάστασης όπως ηλιακούς σταθμούς και κυκλοφορητές.

*¶ρθρο της ΕΝ.Ε.ΕΠΙ.Θ.Ε., από τον κ. Λευτέρη Φωτόπουλο, Μηχ/γο Μχ/κό MSc, Beng.
 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ